وبلاگ

سازمان بهداشت جهانی به منظور بهبود دسترسی افراد توانیاب به خدمات بهداشتی:
*کشورهای عضو را جهت افزایش آگاهی از مسائل مربوط به جمعیت توانیاب راهنمایی و پشتیبانی می کند و گنجاندن مولفۀ معلولیت را به عنوان جزئی از سیاست ها و برنامه های ملی بهداشت، ترویج می دهد.

*ارائۀ خدمات: از دسترسی موثر به خدمات ناظر به ارتقا، پیشگیری، درمان، توانبخشی و تسکین اطمینان حاصل کنید. برای تسهیل دسترسی به خدمات بهداشتی، طیف وسیعی از تغییرات و اصلاحات محیطی (مکان های مناسب) را اعمال کنید.

سیاست و قانونگذاری: سیاست ها و خدمات موجود را ارزیابی کنید، به منظور کاهش نابرابری های بهداشتی اولویت ها را شناسایی نمایید و از مشارکت دادن مولفۀ معلولیت در بخش سلامت مطمئن شوید.

معلولیت، اغلب به عنوان موضوعی در حوزۀ بهداشت عمومی در نظر گرفته نمی شود. بنابراین، اقدامی در جهت مشارکت دادن معلولیت در بخش بهداشت عمومی صورت نمی پذیرد، چرا که این موضوع اغلب در راهبردهای ملی مربوط به جمعیت توانیاب و نیز برنامه های عملی ناظر به پیاده سازی و اجرای CRPD نادیده گرفته می شود.

افراد توانیاب هنگام تلاش برای دستیابی به خدمات بهداشتی با موانع مختلفی از جمله موارد زیر روبرو می شوند:
هزینه های گزاف خدمات بهداشتی و حمل و نقل: مقرون به صرفه نبودن خدمات بهداشتی و حمل و نقل دو دلیل اصلی است که نشان می دهد چرا افراد توانیاب از مراقبت های بهداشتی مورد نیاز در کشورهای کم درآمد برخوردار نیستند.

برآورد می شود که بیش از یک میلیارد نفر با شکلی از معلولیت زندگی می کنند. این رقم مربوط به حدود پانزده درصد از جمعیت جهان است. بالغ بر صد و نود میلیون نفر، یعنی 3.8 درصد از افراد پانزده سال و بالاتر مشکلاتی قابل توجه در زمینۀ عملکرد دارند و اغلب به مراقبت های بهداشتی نیازمندند.

سازمان بهداشت جهانی آورده است:
*بیش از یک میلیارد تن، با نوعی معلولیت زندگی می کنند.
*تعداد افراد توانیاب به طرز چشمگیری در حال افزایش است. علت این مساله جهتمندی های جمعیت شناختی و فزونی گرفتن شرایط ابتلا به بیماری های مزمن، در میان سایر دلایل است.