بیانیۀ سازمان ملل، به مناسبت فرا رسیدن سوم دسامبر، روز جهانی توانیاب
بیانیۀ سازمان ملل، به مناسبت سوم دسامبر، روز جهانی جمعیت توانیاب
انجمن همیاران سلامت پرور البرز / اهسا
پیشگیری از آسیب های اجتماعی، شاخه فعال در حوزه پیشگیری و آموزش اچ آی وی/ایدز، اعتیاد، توان رسان کودکان توانیاب
بیانیۀ سازمان ملل، به مناسبت سوم دسامبر، روز جهانی جمعیت توانیاب
سوم دسامبر، روز جهانی توانیاب نامیده شده است. در این قسمت می توانید نکات کلیدی بیان شده در بیانیۀ سازمان بهداشت جهانی را در خصوص این جمعیت مطالعه کنید.
سوم دسامبر، روز جهانی توانیاب نامگذاری شده است. در این قسمت می توانید بیانیۀ سازمان بهداشت جهانی را به مناسبت این روز مطالعه کنید.
سازمان بهداشت جهانی به منظور بهبود دسترسی افراد توانیاب به خدمات بهداشتی:
*کشورهای عضو را جهت افزایش آگاهی از مسائل مربوط به جمعیت توانیاب راهنمایی و پشتیبانی می کند و گنجاندن مولفۀ معلولیت را به عنوان جزئی از سیاست ها و برنامه های ملی بهداشت، ترویج می دهد.
*ارائۀ خدمات: از دسترسی موثر به خدمات ناظر به ارتقا، پیشگیری، درمان، توانبخشی و تسکین اطمینان حاصل کنید. برای تسهیل دسترسی به خدمات بهداشتی، طیف وسیعی از تغییرات و اصلاحات محیطی (مکان های مناسب) را اعمال کنید.
سیاست و قانونگذاری: سیاست ها و خدمات موجود را ارزیابی کنید، به منظور کاهش نابرابری های بهداشتی اولویت ها را شناسایی نمایید و از مشارکت دادن مولفۀ معلولیت در بخش سلامت مطمئن شوید.
معلولیت، اغلب به عنوان موضوعی در حوزۀ بهداشت عمومی در نظر گرفته نمی شود. بنابراین، اقدامی در جهت مشارکت دادن معلولیت در بخش بهداشت عمومی صورت نمی پذیرد، چرا که این موضوع اغلب در راهبردهای ملی مربوط به جمعیت توانیاب و نیز برنامه های عملی ناظر به پیاده سازی و اجرای CRPD نادیده گرفته می شود.
افراد توانیاب هنگام تلاش برای دستیابی به خدمات بهداشتی با موانع مختلفی از جمله موارد زیر روبرو می شوند:
هزینه های گزاف خدمات بهداشتی و حمل و نقل: مقرون به صرفه نبودن خدمات بهداشتی و حمل و نقل دو دلیل اصلی است که نشان می دهد چرا افراد توانیاب از مراقبت های بهداشتی مورد نیاز در کشورهای کم درآمد برخوردار نیستند.
برآورد می شود که بیش از یک میلیارد نفر با شکلی از معلولیت زندگی می کنند. این رقم مربوط به حدود پانزده درصد از جمعیت جهان است. بالغ بر صد و نود میلیون نفر، یعنی 3.8 درصد از افراد پانزده سال و بالاتر مشکلاتی قابل توجه در زمینۀ عملکرد دارند و اغلب به مراقبت های بهداشتی نیازمندند.
سازمان بهداشت جهانی آورده است:
*بیش از یک میلیارد تن، با نوعی معلولیت زندگی می کنند.
*تعداد افراد توانیاب به طرز چشمگیری در حال افزایش است. علت این مساله جهتمندی های جمعیت شناختی و فزونی گرفتن شرایط ابتلا به بیماری های مزمن، در میان سایر دلایل است.
سازمان بهداشت جهانی در تعریف توانیاب می آورد:
معلولیت بخشی از انسان بودن است. تقریبا همۀ انسان ها در طول زندگی خود معلولیت را به شکل موقت یا دائم تجربه می کنند. بیش از یک میلیارد نفر- یعنی حدود پانزده درصد از جمعیت جهان- با نوعی معلولیت زندگی می کنند و این تعداد در حال افزایش است.
کاردرمانی یکی از زیر شاخه های توانبخشی است که به افراد دارای مشکلات خاص حرکتی و ذهنی کمک میکند تا به فعالیت های معمول زندگی باز گردند. در برخی موارد، فرد احتمالاً برخی از مراقبت های پزشکی نظیر جراحی و دارو درمانی را گذرانیده، اما دچار آسیب و یا ناتوانی است و هنوز به شرایط مطلوب و مستقلی برای انجام فعالیت های روزمرۀ زندگی بازنگشته است. متخصصین کار درمانی به این گروه از افراد کمک می کنند تا مهارت های روزانۀ خود را بازیابند. به عبارت دیگر: “پزشکی می تواند زندگی فرد را نجات دهد، اما کار درمانی کمک می کند که فرد پس از شرایط ایجاد شده، زندگی مطلوب خود را بازیابد.”
گفتاردرمانی چیست؟
گفتاردرمانی یکی از زیر مجموعههای علوم توانبخشی است که هدف از آن یاری رساندن به افرادی است که دچار اختلالات گفتاری و زبانی هستند.
*چه کسانی می توانند از خدمات گفتاردرمانی استفاده کنند؟
افرادی که از اختلالات تلفظی یا اختلال در صوت رنج می برند، آسیب دیدگان مغزی، ناشنوایان و عقبماندگان ذهنی می توانند از خدمات گفتاردرمانی به منظور بهبود وضعیت تکلم خود برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده کنند.