-سرکار خانم نساجان و همکاران ایشان در مجموعه ای فعالیت دارند که به شکل خودگردان از بیماران ایدز حمایت می کند. چنین مجموعه هایی بار دولت را به دوش می کشند و نیاز به حمایت دارند. قطعا خانم نساجان و همکاران ایشان هم دغدغه ها و مشکلاتی دارند که در گفتگو با ایشان به آن خواهیم پرداخت. سرکار خانم نساجان پیش از هر چیز کمی راجع به مجموعۀ اهسا توضیح دهید و بفرمایید در این مسیر با چه مسائل و مشکلاتی روبرو هستید؟
-در هفتۀ جاری روز جهانی مبارزه با ایدز را در پیش رو داریم که جملۀ « به نابرابری ها پایان دهید، به ایدز پایان دهید» را شعار امسال خود قرار داده است. این شعاری است که سازمان بهداشت جهانی برای روز جهانی مبارزه با ایدز در سال 2021 در نظر گرفته است. ما هم انجمنی مردم نهاد هستیم که از سال 92 شروع به فعالیت کرده است. انجمن ما خودگردان است و ما از ابتدا مشکلات عدیده ای برای فراهم آوردن مکان، ارتباط گرفتن با مخاطبان و جذب مخاطبان جدیدی که بتوانند با مجموعۀ ما آشنا شوند داشته ایم، ولی تاکنون توانسته ایم کارهای مثمر ثمری انجام دهیم. در انجمن ما آزمایش و مشاورۀ رایگان اچ آی وی انجام می شود و این موضوع گامی مثبت در رابطه با شکستن انگ و تبعیض و بوجود آوردن برابری در رابطه با عزیزانی که به مجموعۀ ما مراجعه می کنند به حساب می آید. همچنین ما توانسته ایم مراجعین را در پیگیری فرآیند درمان تشویق کنیم تا بتوانند همچون یک شهروند سالم به زندگی خود ادامه دهند و به فاز ایدز نزدیک نشوند و بیماری خود را در همان مرحلۀ اچ آی وی کنترل کنند. ما تلاش کردیم که بار ویروسی بیماری را در این افراد ثابت نگه داریم و تابوی این بیماری را در میان مخاطبان و مراجعینمان بشکنیم.
– شما در حقیقت دارید بخشی از فعالیت های دولت را بر دوش می کشید. آیا نهادهای مربوطه مانند دانشگاه علوم پزشکی و بهزیستی به شما خدمات لازم را ارائه می کنند؟
-کار سازمان های مردم نهاد همین است. این سازمان ها با مطالبه گری هایی که از سازمان های دولتی دارند، که گاه به نتیجه می رسد و گاه به نتیجه نمی رسد، سعی دارند باری را از دوش دولتمردان بردارند. این سازمان ها در حقیقت تلاش می کنند تا اهرمی کمکی برای سیستم های دولتی باشند. ما مجوزهایی دریافت کرده ایم تا بتوانیم همکاری خود را با آموزش و پروش و وزارت بهداشت ادامه دهیم و در اموری مانند دعوت از مدرس و یا تهیۀ کیت های آزمایش با این سازمان ها هماهنگ هستیم که خوشبختانه در این قسمت مشکلی نداریم، ولی برای ورود پیدا کردن به جمعیت های مختلف در جهت ارائۀ آموزش به مشکلاتی برخورد می کنیم. به عنوان نمونه اتحادیه های آرایشی. از آنجا که شغل آرایشگران و پیرایشگران به خون و ترشحات ارتباط دارد پس به نوعی با مخاطرات مربوط به این بیماری هم روبرو هستند. ما هنوز نتوانسته ایم با این جمعیت ارتباط بگیریم و آموزش های مربوطه را به شکل رایگان به آن ها ارائه کنیم.
-آیا باید به رییس اتاق اصناف مراجعه کنید؟ چه منعی برای آموزش این جمعیت وجود دارد؟
_ما چند سال پیش به رییس اتاق اصناف مراجعه کردیم و ایشان استقبال کردند، اما خود اتحادیۀ آرایشگران پس از هماهنگی ما با مدرس و تعیین وقت اعلام کردند که ما مجمع داریم و جلسه را به هم زدند.
-امیدوارم با پیگیری های بیشتر شما این مشکل بر طرف شود. ما هم در کنار شما این قضیه را پیگیری می کنیم. شما در مجموعۀ اهسا به چند نفر خدمات رسانی می کنید؟
-ما در مجموعۀ اهسا حدود پنجاه نفر از بانوان و خانواده هایشان را زیر پوشش داریم. بعد دیگر انجمن هم خدمات رسانی به توانیابان زیر شانزده سال کم بضاعت و بی بضاعت است و این افراد خدمات کاردرمانی و گفتاردرمانی رایگان از مجموعۀ اهسا دریافت می کنند.
-فکر می کنم مجموعۀ اهسا تنها سازمان مردم نهاد است که در استان البرز در حوزۀ اچ آی وی و ایدز فعالیت می کند.
-بله، تنها جایی که به شکل مردم نهاد اداره می شود مجموعۀ اهسا است.
-آیا درخواست ویژه ای از استاندار جدید البرز دارید که ما آن را از این طریق به گوش ایشان برسانیم؟
-ممنون می شویم اگر از مجوز ما حمایت کنند و همینطور در زمینۀ اخذ مجوز برای کار با سازمان ها و ارگان های دیگر ما را همراهی کنند.
-اگر در انتها کلام دیگری دارید بفرمایید.
– به خاطر وقتی که به مجموعۀ اهسا اختصاص دادید ممنونم. در اینجا از تمامی شهروندان دعوت می کنم که به مجموعۀ ما تشریف بیاورند و فعالیت های موسسۀ اهسا را از نزدیک ببینند و اگر تمایل داشتند به صورت داوطلب و هنرمند با این مجموعه همکاری کنند. ما پذیرای محبت های مادی و معنوی شهروندان عزیز هستیم.