سازمان بهداشت جهانی، به مناسبت روز جهانی مبارزه با ایدز به برخی از پرسش های متداول دربارۀ این بیماری پاسخ گفته است. علاقمندان می توانند بخش سوم این پرسش و پاسخ را در این نوشتار مطالعه کنند.
1-چه بیماری هایی می تواند افراد مبتلا به HIV را تحت تاثیر قرار دهد؟
ART به افراد مبتلا به HIV اجازه می دهد تا با اطمینان از سالم ماندن سیستم ایمنی بدن، زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. با وجود این، در شرایط خاصی، بسیاری از افراد مبتلا به HIV بیمار تشخیص داده نمی‌شوند، تحت درمان نیستند یا درمان مداوم را انجام نمی‌دهند، و در نتیجه بیماری HIV آن ها پیشرفت می‌کند.
سل (TB) اولین علت مرگ در میان افراد مبتلا به HIV در آفریقا و یکی از علل اصلی مرگ و میر در میان افراد مبتلا به HIV در سراسر جهان است. غربالگری معمول علائم سل و شروع زودهنگام ART می تواند تا حد زیادی نتایج سلامت افراد مبتلا به HIV را بهبود بخشد. سایر عفونت های رایج، همزمان با HIV، شامل هپاتیت B و C در برخی از جمعیت ها است.
عفونت HIV می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات در سلامت شود. با افزایش سن و سالخوردگی در افراد مبتلا به HIV، بیماری‌های تعریف‌کنندۀ غیرایدز شایع‌تر می‌شوند. این بیماری ها شامل بیماری قلبی، سرطان و دیابت است.
2-چگونه می توان آزمایش HIV داد؟
تنها راه برای تشخیص ابتلای فرد به HIV، انجام آزمایش است. ابتلای به HIV را می توان با استفاده از تست های تشخیصی سریع که نتیجه را در عرض چند دقیقه ارائه می دهد، تشخیص داد. با این حال، چنین نتیجه ای تنها باید پس از بررسی و تایید یک کارمند بهداشتی واجد شرایط، به عنوان تشخیصی صحیح و کامل در نظر گرفته شود.
آگاهی فرد از وضعیت مثبت HIV خود دو فایدۀ مهم دارد:
افرادی که نتیجۀ آزمایش آن ها مثبت است می توانند اقداماتی برای دریافت درمان، مراقبت و حمایت قبل از ظهور علائم انجام دهند که می تواند عمر را طولانی کند و از عوارض بیماری تا سال ها جلوگیری نماید.
افرادی که از وضعیت خود آگاهند می توانند اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال HIV به دیگران انجام دهند.
سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند که آزمایش‌های HIV در تمام مراکز بهداشتی، در محیط‌های کلیدی جامعه و در خانه از طریق خودآزمایی در دسترس باشد
3-چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به HIV قرار دارند؟
راه های اصلی انتقال HIV شامل رابطۀ جنسی پرخطر و محافظت نشده، دریافت یا تزریق خون و یا سایر فرآورده های خونی آلوده به HIV، استفادۀ مشترک از سوزن و سرنگ و سایر تجهیزات تزریقی، قرار گرفتن در معرض HIV از طریق جراحی و سایر تجهیزات آلودۀ سوراخ کننده پوست و انتقال عمودی از طریق مادر به فرزند است. HIV کاملاً قابل پیشگیری است. مداخلات مختلفی برای توقف انتقال وجود دارد.
با این حال، بسیاری از مردم به اطلاعات و مهارت های لازم برای پیشگیری از ابتلا به HIV دسترسی ندارند. در برخی موارد، موانع عمدۀ قانونی و اجتماعی مانع از دسترسی افراد به خدمات و اقدامات موثر در پیشگیری می شود. برخی از جمعیت های در معرض خطر، مستعد ابتلا به عفونت HIV هستند، از جمله مردانی که با مردان رابطۀ جنسی دارند؛ تزریق کنندگان مواد مخدر؛ زندانیان و یا سایر افرادی که در محیط های بسته زندگی می کنند؛ کارگران جنسی و مشتریان آن ها؛ و افراد ترنسجندر. این جمعیت‌ها به عنوان «جمعیت‌های کلیدی» نامیده می‌شوند که اغلب در جوامع به حاشیه رانده شده‌اند و موانع عمده‌ای را در دسترسی به پیشگیری و درمان HIV و سایر خدمات بهداشتی تجربه می‌نمایند. در برخی محیط‌ها، سایر جمعیت‌ها ممکن است به ویژه در برابر عفونت HIV آسیب‌پذیر باشند، مانند دختران نوجوان در جنوب آفریقا.
منبع:
https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/hiv-aids